از کجا که مهدى موعود ظهور نکرده باشد؟
از کجا که مهدى موعود ظهور نکرده باشد؟
مطابق مباحثى که قبلا به آن اشاره شد ما به مهدى علیه السلام فرزند امام حسن عسکرى علیه السلام با خصوصیات ظاهرى و باطنى اعتقاد داریم و لذا هیچ گاه در تطبیق آن اشتباه نخواهیم کرد خصوصا آنکه معجزه نیز موید و مثبت وجود او است . و امامان از اهل بیت علیه السلام نیز هر کدام خصوصیات او را ذکر نموده اند.
البته ما منکر سوء استفاده از مفهوم عالى مهدویت نیستیم چنان که از مقام منیع ربوبیت و مقام نبوت نیز سوء استفاده هایى شده است . وظیفه ما است که امام زمان علیه السلام را با تمام اوصاف مشخص شده از طرف پیامبر و امامان علیهم السلام بشناسیم تا فریب مدعیان دروغین مهدویت را نخوریم .
امام زمان علیه السلام چگونه از زمان مناسب ظهور خود آگاهى مى یابیم ؟
این سؤال گاه از دیدگاه شخص غیر شیعى مطرح گشته و گاه نیز از شخص شیعه امامى مطرح مى گردد. در ورتى که سؤ ال از شخص غیر امامى مطرح گردد دو گونه مى توان به او پاسخ داد:
الف : اینکه این موضوع را باید همانند سایر مسائل اجتماعى بررسى کرد به این معنا که هر گاه مصلحت اسلام و بشریت اقتضاى ظهور حضرت را داشته باشد به طور حتم امام زمان علیه السلام ظهور خواهد کرد.
ب : اینکه امام علیه السلام از آنجا که از جانب خداوند متعال مورد تاءیید است دستور ظهورش را مستقیما از جانب او خواهد گرفت .
و در صورتى که سؤال از شخصى امامى است در جواب سؤال او چند طرح و نظر داده شده است :
1- اینکه آن حضرت به زمان ظهور خود به جهت روایاتى که از آباء و اجدادش رسیده آگاهى دارد. این احتمال در ادله نقلى به آن اشاره نشده است .
2- اینکه امام علیه السلام به طور اعجاز از زمان ظهورش آگاهى دارد به این نحو که خداوند هنگام رسیدن وقت ظهورش معجزه اى ایجاد خواهد کرد و با آن حضرت به وظیفه اش که همان ظهور است التفات پیدا مى کند. در روایات اشاره به این احتمال شده است :
رواندى مرسلاً از امام کاظم علیه السلام در حدیثى راجع به حضرت مهدى علیه السلام نقل کرده که فرمود: اذا حان وقت خروجه انتثر ذلک العلم من نفسه ، و انطقه الله عزوجل فناداه : اخرج یا ولى الله فاقتل اعداء الله ، وله سیف مغمد اذا حان وقت خروجه اقتلع ذلک السیف من غمده و انطقه الله عزوجل فناداه لاسیف : اخرج یا ولى الله ! فلا یحل لک ان تقعد عن اعداء الله ...) ؛ (( هر گاه وقت خروج حضرت رسید علم به خروج در نفس او منتشر خواهد شد آن علم او را ندا داده که : اى ولى خدا خروج کن و دشمنان خدا را به قتل برسان و براى او شمشیرى است هنگامى که وقت خروج او فرا رسد از غلافش بیرون مى آید و حضرت را ندا داده مى گوید: اى ولى خدا خروج کن که براى تو حلال نیست که از دشمنان خدا صرف نظر کنى ... . ))
صدوق نیز از مفضل بن عمر نقل کرده که از امام صادق علیه السلام درباره تفسیر جابر سؤ ال کردم ؟ حضرت فرمود: ..ان منا اماما مستترا فاذا اراد الله عزوجل اظهار اءمده نکت فى قلبه نکتة و اءمر بامر الله عزوجل ؛ (( همانا از ما امامى است پنهان ، هر گاه خداوند اراده کند تا او را از پرده غیبت به در آورد در قلب او علامتى مى نهد ، آن گاه به امر خدا سفارش خواهد کرد. ))
در حدیثى از امام زمان علیه السلام رسیده که فرمود: علمنا على ثلاثة اءوجه : ماض و غابر و حادث ، اءما الماضى فتفسیر و اما الغابر فموقوف و ام الحادث فقذف فى القلوب و نقر فى الاسماع و هو افضل علمنا ... (( علم ما اهل بیت بر سه نوع است : علم به گذشته و آینده و حادث ، علم گذشته تفسیر است علام آینده موقوف است و علم حادث انداختن در قلوب و زمزمه در گوش هاست این بخش بهترین علم ماست . ))
3- اینکه حضرت مهدى علیه السلام با آن ذکاوت و خُبرَویتى که دارد وقت ظهور را دریابد. احتمال دوم مطابق روایات و عقل است