چه کسانى رجعت خواهند نمود؟
چه کسانى رجعت خواهند نمود؟
پـس از ایـنـکـه در پـرتـو قـرآن و روایـات و عقل ثابت گردید که : ((رجعت یک واقعیت تردیدناپذیر قرآنى و اسلامى و عقلى است .)) اینکه جاى این سؤ ال است که : ((چه کسانى رجعت خواهند کرد؟))
پاسخ این است که : منظور از رجعت عبارت است از:
1ـ بازگشت امامان معصوم علیهم السلام به دنیا، به اراده حکیمانه خدا.
2ـ زنـده شـدن بـرخـى از مـردگـان به اراده خدا و خروج آنان از قبر به هنگامه ظهور امام مهدى علیه السلام .
در مورد بازگشت برخى از مردگان به زندگى دنیا در بحث گذشته اندکى گفتگو شد.
1ـ امام صادق علیه السلام فرمود:
((...ان الرجـعـة لیـسـت بـعـامـة و هى خاصة ، لا یرجع الى الدنیا الا من محض الایمان محضا، او محض الکفر محضا.)) (55)
یـعـنـى : رجـعـت بـراى همه مردم نیست ، بکله براى گروههایى خاص است : مؤ منان خاص و کافران محض .
2ـ مـفـضـل آورده اسـت کـه در حـضـور امـام صـادق عـلیـه السـلام از قـائم آل مـحـمـد(ص ) و اصحاب او که در انتظارش از دنیا مى روند سخن به میان آمد، آن حضرت فرمود:
((اذا قام اتى المؤ من فى قبره ، فیقال له : یا هذا! انه قد ظهر صاحبک ، فان تشاء ان تلحق به فالحق و ان تشاء ان تقیم فى کرامة ربک فاقم .)) (56)
یـعـنـى : هـنگامى که قائم قیام کند فرستاده اى کنار قبر مؤ من مى آید و به او مى گوید: ((هان اى بنده خدا! امام تو قیام کرده است . اگر مى خواهى به او بپیوندى بپاخیز و اگر نـمـى خـواهـى و بر آن هستى که همچنان در جوار رحمت پروردگارت اقامت گزینى ، همینجا اقامت کن .))
3ـ و نیز امامان اهل بیت علیهم السلام شیعیان خویش را دستور به دعا و نیایش به بارگاه خدا مى داند تا از خدا بخواهند که آنان را پس از ظهور حضرت مهدى علیه السلام به دنیا بازگشت دهد تا آنان روزگار مبارک و پرشکوه حکومت او را درک نمایند.
آنـان بـه پـیـروان خـویش دعاهاى ارزنده و پرمحتوایى را براى این خواسته مخصوص مى آمـوخـتند که براى نمونه به فرازهایى از آنها که اشاره به رجعت و بازگشت برخى از مردگان به دنیا در عصر ظهور دارد، مى نگریم .
1ـ امام صادق علیه السلام در دعاى عهد که از آن گرامى روایت شده است مى فرماید:
((...اللهـم ان حـال بینى و بینه (اى الامام المهدى ) الموت ـ الذى جعلته على عبادک حـتـمـا مـقـضـیا ـ فاخرجنى من قبرى مؤ تزرا کفنى ، شاهرا سیفى مجردا قناتى ! ملبیا دعوة الداعى ...)) (57)
یـعـنـى : بـار خـدایـا! اگـر مـیـان من و او، قانون مرگ که آن را بر بندگانت مقرر داشتى حـائل شـد، مـرا از قـبرم بیرون آور در حالى که کفن خود را برکمر بسته و با شمشیر از نیام کشیده و نیز، برافراشته در شهر و بیابان لبیک گوى او باشم .
2ـ و نیز در زیارت حضرت هادى و حضرت عسکرى علیهماالسلام است که :
((... و ان حـال بینى و بین لقائه الموت الذى جعلته على عبادک حتما و اقدرت به عـلى خـلیـقـتک رغما ـ بابعثنى عند خروجه ظاهرا من حفرتى ، مؤ تزرا کفنى ـ حتى اجاهد بین یـدیـه ، فـى الصـف الذى اثـنـیـت عـلى اهل فى کتابک ، فقلت : ((کَأَنّهُم بُنْیانٌ مّرْصوصٌ .))(58)
((اللهم ! انى ادین بالرجعة ، بین یدى صاحب هذه البقعة ...)) (59)
یـعـنـى : و اگـر میان من و امام مهدى علیه السلام و ظهور و دیدارش ، قانون مرگ که آن را بـصـورت یـک اصل تخلف ناپذیر طبیعى بر بندگان مقرر و بر خلاف میلشان بر آنها مـسـلط سـاخـتـى ، حـائل شـد از بارگاهت مى خواهم که مرا به هنگام ظهور او از آرامگاهم در حـالى کـه کـفـن خویش را بر شانه و کمر، بسته ام ، برانگیزى ، تا پیشاروى یاران آن حضرت جهاد کنم و از طلایه داران سپاهى باشم که آنان را در کتاب آسمانى ات ستودى و همانند دیوارى خواندى که اجزایش را با سرب به هم پیوند داده باشند، مى جنگند.
بـار خدایا! من در برابر صاحب این قبر مقدس و مکان پرشکوه ، به عقیده به رجعت ملتزم مى شوم .
3ـ و نیز در زیارت امام مهدى علیه السلام مى خوانیم که :
((... و ان ادرکنى الموت قبل ظهورک ، فاتوسل بک الى الله سبحانه ان یصلى على محمد و آل محمد و ان یجعل لى کرة فى ظهورک و رجعة فى ایامک ...))
یـعـنـى : سـالار مـن ! اگـر مـرگ ، پـیـش از ظـهـور شـمـا، مـرا دریـابـد بـه شـمـا تـوسـل جـسـتـه و شما را به بارگاه خدا مى برم که بر محمد و خاندانش درود فرستد. و بار دیگر ما را در عصر ظهور و حکومت عادلانه و شکوهبار